Μία σειρά από επιπλοκές – παρενέργειες κατά τη διάρκεια και μετά την αναισθησία μπορούν να εκδηλωθούν, οι οποίες αφενός είναι αρκετά σπάνιες και αφετέρου σε μεγάλο βαθμό αντιμετωπίσιμες. Η προεγχειρητική αξιολόγηση επιτρέπει να εντοπιστούν οι ασθενείς με μεγαλύτερες πιθανότητες εμφάνισης επιπλοκών και έτσι ή να προετοιμαστούν κατάλληλα, ή να οδηγηθούν σε εισαγωγή για πολυήμερη νοσηλεία.
Η αυστηρή τήρηση των κανόνων ασφαλείας για τη χορήγηση αναισθητικών και η συνεχής επιτήρηση των ασθενών αποτελούν τις βασικές προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν την μέγιστη δυνατή σιγουριά για μια χωρίς προβλήματα αναισθησία. Ταυτόχρονα, πρέπει να αναφερθεί ότι το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής ευσυνειδησίας των Ελλήνων αναισθησιολόγων είναι εξαιρετικά υψηλά και σ΄αυτά οφείλονται τα χαμηλά ποσοστά συμβαμάτων κατά την αναισθησία στη χώρα μας. Οι αναισθησιολόγοι είναι από τους πιο καταρτισμένους κλινικούς γιατρούς, κάτι που δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί συμπολίτες μας.
Οι επιπλοκές που μπορούν να εμφανιστούν σε γενική αναισθησία είναι κυρίως: Αναφυλαξία στα αναισθησιολογικά φάρμακα, αναπνευστική καταστολή, καρδιο-αγγειακά προβλήματα, τραυματισμός σε δόντια ή στην τραχεία, πόνος, πνευμονία από εισρόφηση, ναυτία – έμετος , υποθερμία ή υπερπυρεξία, πονοκέφαλος κ.α. Αυτές οι επιπλοκές μπορούν να συμβούν κατά την εισαγωγή, τη διάρκεια και μετά την αναισθησία.
Το πιο συχνό πρόβλημα είναι η ναυτία και ο έμετος, που μπορεί να ταλαιπωρήσει τους ασθενείς στην ημερήσια νοσηλεία. Ευτυχώς, όμως, σήμερα διαθέτουμε πλέον τα κατάλληλα φάρμακα που επιτρέπουν τον πολύ καλό έλεγχο αυτής της παρενέργειας.
Στη ραχιαία αναισθησία συχνότερα προβλήματα είναι: ο πόνος ( παρά την αναισθησία), πονοκέφαλος μετά το τέλος της αναισθησίας, υπόταση και βραδυκαρδία, προβλήματα λοίμωξης των θηκών του νωτιαίου μυελού, αιμάτωμα, προβλήματα ούρησης, προβλήματα αναπνοής σε «υψηλή» ραχιαία κ.λ.π.
Στην τοπική αναισθησία μπορεί να εκδηλωθεί αλλεργία στο αναισθητικό, αιμάτωμα, φλεγμονή ή τραυματισμός νεύρου.
Να επαναληφθεί ότι η συνεχής επιτήρηση των ασθενών, με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων ελέγχου των ζωτικών σημείων, η πλήρης γνώση της σωματικής κατάστασης των ασθενών και η γνώση και εμπειρία των αναισθησιολόγων και χειρουργών εγγυώνται την απρόσκοπτη αναισθησία στις ημέρες μας.
Στην ημερήσια νοσηλεία ο ασθενής έχει τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον αναισθησιολόγο του και αυτό του επιτρέπει να τον ρωτήσει απευθείας οτιδήποτε θέλει και έτσι να καθησυχάσει τις όποιες αγωνίες του.
Η αυστηρή τήρηση των κανόνων ασφαλείας για τη χορήγηση αναισθητικών και η συνεχής επιτήρηση των ασθενών αποτελούν τις βασικές προϋποθέσεις που εξασφαλίζουν την μέγιστη δυνατή σιγουριά για μια χωρίς προβλήματα αναισθησία. Ταυτόχρονα, πρέπει να αναφερθεί ότι το επίπεδο εκπαίδευσης και επαγγελματικής ευσυνειδησίας των Ελλήνων αναισθησιολόγων είναι εξαιρετικά υψηλά και σ΄αυτά οφείλονται τα χαμηλά ποσοστά συμβαμάτων κατά την αναισθησία στη χώρα μας. Οι αναισθησιολόγοι είναι από τους πιο καταρτισμένους κλινικούς γιατρούς, κάτι που δεν φαίνεται να έχουν συνειδητοποιήσει πολλοί συμπολίτες μας.
Οι επιπλοκές που μπορούν να εμφανιστούν σε γενική αναισθησία είναι κυρίως: Αναφυλαξία στα αναισθησιολογικά φάρμακα, αναπνευστική καταστολή, καρδιο-αγγειακά προβλήματα, τραυματισμός σε δόντια ή στην τραχεία, πόνος, πνευμονία από εισρόφηση, ναυτία – έμετος , υποθερμία ή υπερπυρεξία, πονοκέφαλος κ.α. Αυτές οι επιπλοκές μπορούν να συμβούν κατά την εισαγωγή, τη διάρκεια και μετά την αναισθησία.
Το πιο συχνό πρόβλημα είναι η ναυτία και ο έμετος, που μπορεί να ταλαιπωρήσει τους ασθενείς στην ημερήσια νοσηλεία. Ευτυχώς, όμως, σήμερα διαθέτουμε πλέον τα κατάλληλα φάρμακα που επιτρέπουν τον πολύ καλό έλεγχο αυτής της παρενέργειας.
Στη ραχιαία αναισθησία συχνότερα προβλήματα είναι: ο πόνος ( παρά την αναισθησία), πονοκέφαλος μετά το τέλος της αναισθησίας, υπόταση και βραδυκαρδία, προβλήματα λοίμωξης των θηκών του νωτιαίου μυελού, αιμάτωμα, προβλήματα ούρησης, προβλήματα αναπνοής σε «υψηλή» ραχιαία κ.λ.π.
Στην τοπική αναισθησία μπορεί να εκδηλωθεί αλλεργία στο αναισθητικό, αιμάτωμα, φλεγμονή ή τραυματισμός νεύρου.
Να επαναληφθεί ότι η συνεχής επιτήρηση των ασθενών, με τη βοήθεια ειδικών μηχανημάτων ελέγχου των ζωτικών σημείων, η πλήρης γνώση της σωματικής κατάστασης των ασθενών και η γνώση και εμπειρία των αναισθησιολόγων και χειρουργών εγγυώνται την απρόσκοπτη αναισθησία στις ημέρες μας.
Στην ημερήσια νοσηλεία ο ασθενής έχει τη δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με τον αναισθησιολόγο του και αυτό του επιτρέπει να τον ρωτήσει απευθείας οτιδήποτε θέλει και έτσι να καθησυχάσει τις όποιες αγωνίες του.