Γενικά για τις κήλες
Κήλη είναι η πρόπτωση ενός σπλάχνου ή άλλου ανατομικού στοιχείου έξω από την κοιλότητα στην οποία βρίσκεται. Η πρόπτωση μπορεί να γίνει είτε προς το δέρμα ( π.χ. βουβωνοκήλη), είτε προς άλλη γειτονική κοιλότητα, όπως από την κοιλιά προς τον θώρακα ( διαφραγματοκήλη). Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για εξωτερική κήλη και στη δεύτερη για εσωτερική κήλη.
Οι πιο συχνές κήλες είναι οι εξωτερικές όπου περιεχόμενο της κοιλιάς προσπίπτει έξω απ' αυτήν διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε περιοχές όπου το κοιλιακό τοίχωμα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που το καθιστούν ευαίσθητο να χαλαρώσει. όπως είναι η βουβωνική περιοχή, η μηριαία χώρα και η περιοχή του ομφαλού ή πιο πάνω απ' αυτήν στην μέση γραμμή (επιγαστρική κήλη). Το περιεχόμενο της κοιλιάς που προβάλει προς τα έξω καλύπτεται από ανατομικά στοιχεία του κοιλιακού τοιχώματος.
Η εξωτερική κήλη γίνεται αντιληπτή ως μία προοδευτικά αυξανόμενη σε μέγεθος διόγκωση (φούσκωμα - εξόγκωμα) σε κάποια από τις προαναφερθείσες περιοχές του σώματος . Αρχικά, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται κάποιο πόνο στην περιοχή και μετά να εμφανιστεί η διόγκωση που άλλοτε μεν υποχωρεί (ιδίως όταν ο πάσχων είναι σε ύπτια θέση και ηρεμεί) και άλλοτε όχι. Στην πρώτη περίπτωση η κήλη ονομάζεται ανατασσόμενη, στη δεύτερη μη ανατάξιμη.
Αν η κήλη δεν αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση, τότε αυξάνει σε μέγεθος και εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες του πάσχοντα,ενώ παράλληλα μπορεί να του δημιουργήσει οξέα προβλήματα, όπως π.χ. περίσφιξη της κήλης ( δηλ. να στενέψει το πέρασμα της κήλης από το κοιλιακό τοίχωμα και να εγκλωβιστεί το σπλάγχνο που περνά μέσα απ' αυτό. Αν πρόκειται, όπως συμβαίνει συχνά, για τμήμα εντέρου τότε αυτό μπλοκάρεται και προκαλείται στάση στην προώθηση του περιεχομένου του -ειλεός- ή και νέκρωση του τμήματος του εντέρου που έχει εγκλωβιστεί, καταστάσεις που χρήζουν επείγουσας αντιμετώπισης αλλιώς κινδυνεύει σοβαρά η υγεία του ασθενούς).
Η εντερική απόφραξη, η περίσφιξη με συμπτώματα εντερικής απόφραξης, γίνεται αντιληπτή από το γεγονός ότι η διόγκωση δεν υποχωρεί, είναι επώδυνη, ο πόνος επεκτείνεται όχι μόνο στο σημείο της κήλης αλλά και σ΄όλη την κοιλιά και με την πάροδο του χρόνουο ασθενής παρουσιάζει πυρετό, ταχυκαρδία και άλλα γενικά συμπτώματα.
Οι κήλες διορθώνονται μονο με χειρουργική επέμβαση. Οι ζώνες συγκράτησης τους δεν λύνουν το πρόβλημα.
Η επέμβαση έχει ως στόχο να κλείσει την "τρύπα" και τη δίοδο απ' όπου περνάει το περιεχόμενο της κοιλότητας ( π.χ. της κοιλιάς) προς τα έξω, δυναμώνοντας με ράμματα ή πλέγματα ( υλικό που μοιάζει με τούλι) το αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος, αφαιρώντας παράλληλα το σακουλάκι ( το σάκο) που έχει σχηματιστεί εκεί από την παράσυρση του εσωτερικού περιβλήματος της κοιλιάς από την πρόπτωση των σπλάγχνων προς τα έξω.
Οι πιο συχνές κήλες είναι οι εξωτερικές όπου περιεχόμενο της κοιλιάς προσπίπτει έξω απ' αυτήν διαμέσου του κοιλιακού τοιχώματος. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε περιοχές όπου το κοιλιακό τοίχωμα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες που το καθιστούν ευαίσθητο να χαλαρώσει. όπως είναι η βουβωνική περιοχή, η μηριαία χώρα και η περιοχή του ομφαλού ή πιο πάνω απ' αυτήν στην μέση γραμμή (επιγαστρική κήλη). Το περιεχόμενο της κοιλιάς που προβάλει προς τα έξω καλύπτεται από ανατομικά στοιχεία του κοιλιακού τοιχώματος.
Η εξωτερική κήλη γίνεται αντιληπτή ως μία προοδευτικά αυξανόμενη σε μέγεθος διόγκωση (φούσκωμα - εξόγκωμα) σε κάποια από τις προαναφερθείσες περιοχές του σώματος . Αρχικά, ο ασθενής μπορεί να αισθάνεται κάποιο πόνο στην περιοχή και μετά να εμφανιστεί η διόγκωση που άλλοτε μεν υποχωρεί (ιδίως όταν ο πάσχων είναι σε ύπτια θέση και ηρεμεί) και άλλοτε όχι. Στην πρώτη περίπτωση η κήλη ονομάζεται ανατασσόμενη, στη δεύτερη μη ανατάξιμη.
Αν η κήλη δεν αντιμετωπιστεί με χειρουργική επέμβαση, τότε αυξάνει σε μέγεθος και εμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες του πάσχοντα,ενώ παράλληλα μπορεί να του δημιουργήσει οξέα προβλήματα, όπως π.χ. περίσφιξη της κήλης ( δηλ. να στενέψει το πέρασμα της κήλης από το κοιλιακό τοίχωμα και να εγκλωβιστεί το σπλάγχνο που περνά μέσα απ' αυτό. Αν πρόκειται, όπως συμβαίνει συχνά, για τμήμα εντέρου τότε αυτό μπλοκάρεται και προκαλείται στάση στην προώθηση του περιεχομένου του -ειλεός- ή και νέκρωση του τμήματος του εντέρου που έχει εγκλωβιστεί, καταστάσεις που χρήζουν επείγουσας αντιμετώπισης αλλιώς κινδυνεύει σοβαρά η υγεία του ασθενούς).
Η εντερική απόφραξη, η περίσφιξη με συμπτώματα εντερικής απόφραξης, γίνεται αντιληπτή από το γεγονός ότι η διόγκωση δεν υποχωρεί, είναι επώδυνη, ο πόνος επεκτείνεται όχι μόνο στο σημείο της κήλης αλλά και σ΄όλη την κοιλιά και με την πάροδο του χρόνουο ασθενής παρουσιάζει πυρετό, ταχυκαρδία και άλλα γενικά συμπτώματα.
Οι κήλες διορθώνονται μονο με χειρουργική επέμβαση. Οι ζώνες συγκράτησης τους δεν λύνουν το πρόβλημα.
Η επέμβαση έχει ως στόχο να κλείσει την "τρύπα" και τη δίοδο απ' όπου περνάει το περιεχόμενο της κοιλότητας ( π.χ. της κοιλιάς) προς τα έξω, δυναμώνοντας με ράμματα ή πλέγματα ( υλικό που μοιάζει με τούλι) το αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος, αφαιρώντας παράλληλα το σακουλάκι ( το σάκο) που έχει σχηματιστεί εκεί από την παράσυρση του εσωτερικού περιβλήματος της κοιλιάς από την πρόπτωση των σπλάγχνων προς τα έξω.