Ανάρρωση στο θάλαμο

Μετά την ολοκλήρωση της εγχείρησης και αφού έχει ανανήψει ( συνέλθει) από την γενική αναισθησία στον ειδικό γι’ αυτό το σκοπό χώρο, ο ασθενής μεταφέρεται ξανά πάλι πίσω στην κλίνη του θαλάμου νοσηλείας του. 
Κατά την επιστροφή του είναι παρούσα η υπεύθυνη γι’ αυτόν νοσηλεύτρια, η οποία ελέγχει για την ασφαλή και αναπαυτική τοποθέτηση του στην κλίνη του, συλλέγει τα χαρτιά όπου έχει καταγραφεί ό, τι έχει συμβεί στο χειρουργείο και ελέγχει τις οδηγίες του χειρουργού και του αναισθησιολόγου. 
Παράλληλα επιθεωρεί τον ορό και την παρακεντηθείσα φλέβα, ελέγχει τις παροχετεύσεις και καταγράφει τα ζωτικά σημεία του ασθενούς, όπως επίσης και τυχόν συμπτώματα που παρουσιάζει. 
Η μέτρηση των ζωτικών σημείων γίνεται στη συνέχεια κάθε μία ώρα ή όπως έχουν ορίσει οι γιατροί.
Αν ο αναισθησιολόγος έχει ζητήσει οξυγόνωση του ασθενούς, τότε τοποθετούνται είτε μάσκες οξυγόνου είτε ρινικοί καθετήρες ( γυαλάκια) και η νοσηλεύτρια ρυθμίζει τη ροή του οξυγόνου σύμφωνα με τη σχετική εντολή.
Επίσης ελέγχεται το τραύμα και σημειώνεται σε ποια κατάστασή βρίσκεται στο ειδικό έντυπο, καθώς και το τι και ποια ποσότητα υγρού υπάρχει στις παροχετεύσεις.

---

Η παροχέτευση είναι ένα πλαστικό σωληνάκι που η μία άκρη του τοποθετείται στην κοιλότητα του τραύματος και η άλλη καταλήγει σε ένα ειδικό μπουκαλάκι (οπότε πρόκειται για κλειστή παροχέτευση). 

Μίας άλλης μορφής παροχέτευση είναι αυτή στην οποία χρησιμοποιείται ένα στενόμακρο τεμάχιο ελαστικού, που η μία πλευρά του τοποθετείται μέσα στο τραύμα και η άλλη εξέρχεται από την άκρη του τραύματος και παραμένει ελεύθερη μέσα στις γάζες (αυτό ονομάζεται συνήθως "κεραμιδάκι"). Σ΄αυτήν την μορφή παροχέτευσης (ανοικτή παροχέτευση), το αίμα από το τραύμα ρέει προς τις γάζες, γι΄αυτό και αυτές με την πάροδο της ώρας γίνονται υγρές και κοκκινίζουν.

Στις κλειστές παροχετεύσεις μετριέται η ποσότητα του αίματος, καθώς υπάρχουν διαβαθμισμένες γραμμές στο εξωτερικό τοίχωμα του μπουκαλιού που επιτρέπουν την ακριβή μέτρηση. Στις ανοικτές παροχετεύσεις υπολογίζεται η ποσότητα του αίματος από το πόσο έχουν «μουσκέψει» οι γάζες και πόσο συχνά χρειάζεται να γίνει αλλαγή τους.
Η επιλογή της παροχέτευσης αποτελεί επιλογή του χειρουργού, ανάλογα με το είδος και την τραυματικότητα της επέμβασης. 

Μία ιδιαίτερη παράμετρος που παρακολουθούν οι νοσηλεύτριες είναι η ένταση του πόνου που μπορεί να αισθάνεται ο ασθενής. Αυτή η ένταση καταγράφεται σε ειδική κλίμακα εκτίμησης του πόνου.
Το πρώτο χρονικό διάστημα στο θάλαμο ο ασθενής αισθάνεται νυσταγμένα, το στόμα του μπορεί να είναι ξηρό και να υπάρχει μία ελαφρά ζαλάδα.
Μπορεί να έχουν αφεθεί στη θέση τους τα μικρά αυτοκόλλητα στο θώρακα, για να παρακολουθηθεί κάποια στιγμή με ηλεκτροκαρδιογράφημα η καρδιακή λειτουργία. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και για αυτό το μικρό εξάρτημα που έχει τοποθετηθεί στο δάχτυλό και χρησιμεύει για την μέτρηση της οξυγόνωσης.

Ο ασθενής θα πρέπει να αναφέρει στο νοσηλευτικό προσωπικό τυχόν προβλήματα που παρουσιάζει, όπως πόνο, ναυτία ή τάση για εμετό,
Με την πάροδο της ώρας ο ασθενής αισθάνεται πολύ καλύτερα και σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού θα μπορέσει να πιεί υγρά από το στόμα.
Μπορεί να παίρνει βαθιές ανάσες, να βήχει και γύρει στο πλάι, εφόσον δεν υπάρχουν αντίθετες οδηγίες του γιατρού.
Επίσης μπορεί να κινεί τα δάχτυλα των ποδιών και τα κάτω άκρα, έτσι ώστε να συσπώνται οι μυες στις γάμπες. 

Όταν έχει περάσει η επίδραση της αναισθησίας, μετά από λίγες ώρες, ο ασθενής θα κινητοποιηθεί, στην αρχή με το να σηκωθεί και να καθίσει για λίγο στο άκρο του κρεβατιού και στη συνέχεια με το να περπατήσει με τη βοήθεια της νοσηλεύτριας ή κάποιου συγγενικού του προσώπου.
Όταν αφαιρεθεί ο ορός, θα προσφερθεί ελαφρό γεύμα με υγρά και στερεά τροφή, σύμφωνα με τις ιατρικές οδηγίες.
Ένα σημαντικό δείγμα καλής ανάνηψης είναι η δυνατότητα του ασθενή να ουρήσει. Αυτό μπορεί να γίνει επί κλίνης (με  πάπια) ή στην τουαλέτα.
Είναι καλό να γνωρίζει ο ασθενής τις λεπτομέρειες της μετεγχειρητικής πορείας και φροντίδας,ώστε να συμμετέχει συνειδητά στην σωστή ανάρρωση και κινητοποίηση του.

Αν ο ασθενής έχει υποβληθεί σε περιοχική αναισθησία, η πλήρη επάνοδος της αισθητικότητας στην περιοχή της επέμβασης ( ή η πλήρης κινητικότητα των κάτω άκρων σε ραχιαία αναισθησία και η ούρηση) αποτελούν σημάδια πλήρους ανάρρωσης.
Σε τοπική αναισθησία η ανάρρωση είναι πολύ γρηγορότερη, καθώς δεν υπάρχουν παρατεταμένες επιδράσεις φαρμάκων στον οργανισμό, και ο ασθενής μπορεί να έχει πλήρως αναρρώσει μετά ελάχιστες ώρες. Γι΄αυτό το λόγο είναι εφικτό να εγκαταλείψει τη μονάδα μετά από 2-3 ώρες από την επέμβαση.