Ραγάδα

Οι ραγάδες είναι μικρά εξαιρετικά επώδυνα έλκη στο δέρμα και το μεταβατικό επιθήλιο του πρωκτικού σωλήνα. Μοιάζει με τις σχισμές των χειλιών, όταν αυτές καμιά φορά γίνονται εντονότερες (βαθύτερες). Η ραγάς προκαλεί έντονο πόνο. Αυτός με τη σειρά του προκαλεί σδύσπαση των μυών του πρωκτικού δακτυλίου, που με τη σειρά της εμποδίζει την επούλωση της ραγάδας.

Η αιτιολογία δεν είναι πλήρως διευκρινισμένη αν και φαίνεται ότι η δυσκοιλιότητα είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας.

Κλινικά συμπτώματα είναι ο εξαιρετικά έντονος πόνος κατά την αφόδευση, ο οποίος διατηρείται για ένα χρονικό διάστημα μετά από αυτήν, η δυσκοιλιότητα, η αιμορραγία η οποία δεν είναι μεγάλη. Μπορεί να υπάρχει  αποβολή μικρής ποσότητας πύου.

Ο γιατρός διακρίνει τη ραγάδα ως ένα σχίσιμο στην περιοχή που έχει άλλοτε άλλη μεγαλύτερη ένταση στα χείλη.

Η θεραπεία: Οξεία ραγάδα: Ανταποκρίνεται καλά στην τοπική αναισθητική γέλη (1% ξυλοκαϊνη) πριν από την αφόδευση και στην χορήγηση ηπακτικών.

Εχουν δοκιμασθεί διάφορες ουσίες για να λυθεί ο σπασμός του σφιγκτήρα που συνυπάρχει αλλά γενικότερα η προσπάθεια συντηρητικής θεραπείας έχει περιορισμένη αποτελεσματικότητα.

Χρόνια ραγάδα: Οι χρόνιες ραγάδες έχουν ανάγκη από χειρουργική επέμβαση. 

Χειρουργική επέμβαση:  Η χειρουργική επέμβαση που προτιμάται στην περίπτωση των ραγάδων είναι η διατομή του έσω σφιγκτήρα. Με αυτήν μειώνεται η ένταση της σύσπασης των μυών του δακτυλίου και έτσι επουλώνεται η ραγάδα.

Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι να προκληθεί ακράτεια λόγω διατομής μεγαλύτερης έκτασης από την επιτρεπόμενη στον έσω σφιγκτήρα.