Ομφαλοκήλη
Πολύ συχνή είναι η ομφαλοκήλη στα μικρά παιδιά. Φουσκωμένο ομφαλό μπορεί να έχουν πολλά βρέφη, αλλά αυτό να υποχωρήσει με την πάροδο του χρόνου. Αν αυτό δεν συμβεί η κήλη διορθώνεται με χειρουργείο στην παιδική ηλικία. Το αδύνατο σημείο που ενδίδει στην πίεση της κοιλιάς και αφήνει να δημιουργηθεί η κήλη είναι ο ομφαλός και οι γύρω απ' αυτόν ιστοί. Ο ομφαλός είναι το σημείο που τα αγγεία της μητέρας, από τον πλακούντα, εισχωρούσαν στο έμβρυο και το προμήθευαν με αίμα στην ενδομήτρια ζωή του (στη ζωή του μέσα στην μήτρα).
Σ' ένα μικρό ποσοστό και η ομφαλοκήλη των ενηλίκων μπορεί να αποδοθεί στην προοδευτική μεγέθυνση κάποιου ελλείμματος που παρέμεινε από την γέννηση.
Διακρίνουμε δύο είδη ομφαλοκήλης: την αληθή, που η διόγκωση προβάλει από τον ομφαλικό δακτύλιο ( το βαθούλωμα του ομφαλού) και έχει ως αποτέλεσμα αυτό να αναστραφεί και να γίνει εξόγκωμα. Το δεύτερο είδος είναι η παραομφαλοκήλη, όπου το αδύναμο σημείο είναι μία περιοχή που βρίσκεται προς το πάνω μέρος του ομφαλικού δακτυλίου. Αυτή η κήλη λέγεται παραομφαλοκήλη και είναι πιο συχνή ι σε σωματώδεις ή παχύσαρκους μεσήλικες, ιδίως γυναίκες ( πενταπλάσια συχνότητα από τους άνδρες).
Επειδή το εσωτερικό στόμιο της κήλης (αυτό που βλέπει στην κοιλιά, που ονομάζεται και αυχένας της κήλης) είναι συνήθως αρκετά στενό, όποιο τμήμα σπλάγχνου μπει μέσα στην κήλη συχνά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στην κοιλιά ( παραμένει εγκλωβισμένο – μη ανατάξιμο) , γι΄ αυτό αυτής της μορφής οι κήλες συνοδεύονται από αυξημένο κίνδυνο περίσφιξης
Και οι δύο μορφές ομφαλοκήλης αντιμετωπίζονται χειρουργικά, με σπρώξιμο του περιεχομένου που έχει περάσει μέσα στην κήλη πίσω στην κοιλιά, ραφή του αυχένα και ενισχυτικά ράμματα για να ενισχυθεί η ασθενής περιοχή του ομφαλού και της γύρω απ’ αυτόν ιστών.
Οι επιπλοκές που παρουσιάζονται είναι ίδιες όπως και στις επεμβάσεις των άλλων κηλών.
Ο πόνος είναι πολύ μικρότερος και η κινητοποιήση του ασθενούς ευκολοτερη.
Τα ράμματα αφαιρούνται 7-10 ημέρες μετά την επέμβαση.
Συστήνεται η αποφυγή αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης γα τους πρώτους μετεγχειρητικούς μήνες και αποχή από τη δουλειά για τουλάχιστον όσο χρόνο χρειάζεται για να αφαιρεθούν τα ράμματα.
Σ' ένα μικρό ποσοστό και η ομφαλοκήλη των ενηλίκων μπορεί να αποδοθεί στην προοδευτική μεγέθυνση κάποιου ελλείμματος που παρέμεινε από την γέννηση.
Διακρίνουμε δύο είδη ομφαλοκήλης: την αληθή, που η διόγκωση προβάλει από τον ομφαλικό δακτύλιο ( το βαθούλωμα του ομφαλού) και έχει ως αποτέλεσμα αυτό να αναστραφεί και να γίνει εξόγκωμα. Το δεύτερο είδος είναι η παραομφαλοκήλη, όπου το αδύναμο σημείο είναι μία περιοχή που βρίσκεται προς το πάνω μέρος του ομφαλικού δακτυλίου. Αυτή η κήλη λέγεται παραομφαλοκήλη και είναι πιο συχνή ι σε σωματώδεις ή παχύσαρκους μεσήλικες, ιδίως γυναίκες ( πενταπλάσια συχνότητα από τους άνδρες).
Επειδή το εσωτερικό στόμιο της κήλης (αυτό που βλέπει στην κοιλιά, που ονομάζεται και αυχένας της κήλης) είναι συνήθως αρκετά στενό, όποιο τμήμα σπλάγχνου μπει μέσα στην κήλη συχνά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω στην κοιλιά ( παραμένει εγκλωβισμένο – μη ανατάξιμο) , γι΄ αυτό αυτής της μορφής οι κήλες συνοδεύονται από αυξημένο κίνδυνο περίσφιξης
Και οι δύο μορφές ομφαλοκήλης αντιμετωπίζονται χειρουργικά, με σπρώξιμο του περιεχομένου που έχει περάσει μέσα στην κήλη πίσω στην κοιλιά, ραφή του αυχένα και ενισχυτικά ράμματα για να ενισχυθεί η ασθενής περιοχή του ομφαλού και της γύρω απ’ αυτόν ιστών.
Οι επιπλοκές που παρουσιάζονται είναι ίδιες όπως και στις επεμβάσεις των άλλων κηλών.
Ο πόνος είναι πολύ μικρότερος και η κινητοποιήση του ασθενούς ευκολοτερη.
Τα ράμματα αφαιρούνται 7-10 ημέρες μετά την επέμβαση.
Συστήνεται η αποφυγή αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης γα τους πρώτους μετεγχειρητικούς μήνες και αποχή από τη δουλειά για τουλάχιστον όσο χρόνο χρειάζεται για να αφαιρεθούν τα ράμματα.