Μόνιμη αρτηριοφλεβική επικοινωνία ή παράκαμψη ( fistula)
Η αιμοκάθαρση στην οποία υποβάλλονται ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια σε τακτά χρονικά διαστήματα απαιτεί την πολύωρη συνεχή ροή του αίματος τους μέσα από τα ειδικά φίλτρα του μηχανήματος αιμοκάθαρσης (τεχνητού νεφρού). Επομένως, κάθε φορά που πρόκειται να κάνει αιμοκάθαρση ο ασθενής ( και αυτό συμβαίνει κάθε 2-3 ημέρες) θα πρέπει το μηχάνημα να συνδέεται με κάποιο φλεβοκαθετήρα που να έχει τοποθετηθεί σε μια φλέβα του ασθενούς η οποία να είναι μεγάλου διαμετρήματος. Αυτό δεν εύκολο, ούτε ανώδυνο να επαναλαμβάνεται κάθε 2-3 ημέρες, καθώς θα αφενός μεν θα καταστραφούν γρήγορα οι περιφερικές φλέβες ( αυτές που βρίσκονται στα άκρα των ασθενών) , αφετέρου η ταλαιπωρία των ασθενών θα είναι μεγάλη. Γι΄αυτούς τους λόγους έχει επιλεγεί ως καλύτερη λύση η δημιουργία με μία μικρή επέμβαση μίας μόνιμης αρτηριοφλεβική παράκαμψης, δηλ. μίας τεχνητής επικοινωνίας μεταξύ μίας αρτηρίας και μίας γειτονικής της φλέβας σ’ ένα επιφανειακό σημείο του άνω άκρου. Αυτή η τεχνητή ένωση αρτηρίας με φλέβα, οδηγεί στη διάταση του αγγείου και σε σκλήρυνση του τοιχώματος του, γεγονότα που με τη σειρά τους καθιστούν ευκολότερη την παρακέντηση και την αντοχή του αγγείου στο χρόνο. Αντί της απευθείας σύνδεσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας ενδιάμεσος σωλήνας από ειδικό υλικό. Κάθε επιλογή έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της, που θα τα αξιολογήσει ο θεράπων αγγειοχειρουργός.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία, αλλά σε περιπτώσεις με σύνθετο μόσχευμα επιλέγεται η γενική αναισθησία.
Κατάλληλα σημεία για τέτοια επικοινωνία είναι οι περιοχές της έσω επιφάνειας του καρπού, στην περιοχή κοντά στον αγκώνα ή στο βραχίονα. Επιλέγεται το άνω άκρο που δεν είναι το κυρίαρχο, δηλ. αυτό που κυρίως δεν χρησιμοποιεί ο ασθενής.
Ο μετεγχειρητικός πόνος από την επέμβαση δεν είναι αξιόλογος.
Ο ασθενής μπορεί να φύγει από την μονάδα μετά από λίγες ώρες, γρηγορότερα σε περιπτώσεις τοπικής αναισθησίας, αργότερα σε περιπτώσεις γενικής αναισθησίας.
Επιπλοκές της επέμβασης είναι η αιμορραγία και η φλεγμονή του τραύματος. Αργότερα μπορεί να θρομβωθεί και να κλείσει η επικοινωνία, να δημιουργηθεί ανεύρυσμα της επικοινωνίας ( διεύρυνση της) και πολύ σπάνια να διαταραχθεί η αιμάτωση περιφερικά της επέμβασης.
Η αφαίρεση ραμμάτων γίνεται σε 7- 10 ημέρες.
Ο ασθενής πρέπει να επικοινωνήσει με το γιατρό του αν παρατηρήσει πρήξιμο της περιοχής, ερυθρότητα ή έντονο πόνο. Επίσης αν αισθανθεί ότι κάτι δεν πάει καλά στο χέρι του, περιφερικά της επέμβασης ( απώλεια αισθητικότητας, αλλαγή χρώματος του δέρματος).
Η απουσία από την εργασία έχει ήδη επηρεαστεί από την κύρια νόσο του ασθενούς, αλλά σαφώς μετά από λίγες ημέρες μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να ασκήσει τα όποια καθήκοντα εκτελούσε, αποφεύγοντας να επιβαρύνει το χειρουργηθέν άκρο.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει με τοπική αναισθησία, αλλά σε περιπτώσεις με σύνθετο μόσχευμα επιλέγεται η γενική αναισθησία.
Κατάλληλα σημεία για τέτοια επικοινωνία είναι οι περιοχές της έσω επιφάνειας του καρπού, στην περιοχή κοντά στον αγκώνα ή στο βραχίονα. Επιλέγεται το άνω άκρο που δεν είναι το κυρίαρχο, δηλ. αυτό που κυρίως δεν χρησιμοποιεί ο ασθενής.
Ο μετεγχειρητικός πόνος από την επέμβαση δεν είναι αξιόλογος.
Ο ασθενής μπορεί να φύγει από την μονάδα μετά από λίγες ώρες, γρηγορότερα σε περιπτώσεις τοπικής αναισθησίας, αργότερα σε περιπτώσεις γενικής αναισθησίας.
Επιπλοκές της επέμβασης είναι η αιμορραγία και η φλεγμονή του τραύματος. Αργότερα μπορεί να θρομβωθεί και να κλείσει η επικοινωνία, να δημιουργηθεί ανεύρυσμα της επικοινωνίας ( διεύρυνση της) και πολύ σπάνια να διαταραχθεί η αιμάτωση περιφερικά της επέμβασης.
Η αφαίρεση ραμμάτων γίνεται σε 7- 10 ημέρες.
Ο ασθενής πρέπει να επικοινωνήσει με το γιατρό του αν παρατηρήσει πρήξιμο της περιοχής, ερυθρότητα ή έντονο πόνο. Επίσης αν αισθανθεί ότι κάτι δεν πάει καλά στο χέρι του, περιφερικά της επέμβασης ( απώλεια αισθητικότητας, αλλαγή χρώματος του δέρματος).
Η απουσία από την εργασία έχει ήδη επηρεαστεί από την κύρια νόσο του ασθενούς, αλλά σαφώς μετά από λίγες ημέρες μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να ασκήσει τα όποια καθήκοντα εκτελούσε, αποφεύγοντας να επιβαρύνει το χειρουργηθέν άκρο.
