Σκωληκοειδεκτομή
Στο αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου, κοντά στο σημείο που αυτό ενώνεται με το λεπτό έντερο, υπάρχει μία μικρή απόφυση (ένα στενόμακρο μικρό κομμάτι εντέρου που κρέμεται από το αρχικό τμήμα του παχέος εντέρου): η σκωληκοειδής απόφυση.
Ο ρόλος της δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος, φαίνεται όμως ότι συμμετέχει στην άμυνα του οργανισμού.
Αυτή η τυφλή απόφυση συχνά παθαίνει φλεγμονή, γεγονός που το χαρακτηρίζει ο όρος σκωληκοειδίτιδα.
Συνηθέστερα αυτό συμβαίνει σε νεαρής ηλικίας άτομα και σπανιότερα στους ενήλικες.
Πολλές φορές η φλεγμονή είναι οξεία και οδηγεί τον ασθενή αμέσως στο χειρουργείο, ως επείγον περιστατικό, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος η φλεγμονή να ενταθεί και να διατρήση την σκωληκεοειδίτιδα, με αποτέλεσμα να μολυνθεί και η υπόλοιπη κοιλιά, είτε σε όλη την έκταση της (γενικευμένη περιτονίτιδα) είτε γύρω από την σκωληκοειδή απόφυση (τοπική περιτονίτιδα, περιχαρακωμένη, δημιουργία πλαστρόν).
Αυτές οι επείγουσες περιπτώσεις δεν αφορούν τις μονάδες ημερήσιας νοσηλείας.
Σε περιπτώσεις που το χειρουργείο μπορεί να προγραμματιστεί χωρίς τον χαρακτήρα του επείγοντος, η εμπειρία δείχνει ότι η σκωληκοειδεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μονάδα ημερήσιας νοσηλείας.
Η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά, δηλ. με την εισαγωγή στην κοιλιά μέσα από μικρές οπές ειδικών εργαλείων με τα οποία αποκολλιέται η ακωληκοειδής απόφυση από τις συνδέσεις της και τις συμφύσεις της με άλλα όργανα, σφραγίζεται με μεταλλικό κλιπ το σημείο απ' όπου αυτή βγαίνει από το τοίχωμα του παχέος εντέρου (του τυφλού) και στην συνέχεια αποκόπτεται και αφαιρείται εξ ολοκλήρου.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει και με ανοικτή επέμβαση, μέσω μικρής τομής που γίνεται σε περιοχή λίγο πιο μέσα από τη βουβωνική χώρα.
Η ανάρρωση με περιπτώσεις που η επέμβαση δεν έγινε εξαιτίας κάποιας επαπειλούμενης ή εγκατεστημένης επιπλοκής είναι πολύ γρήγορη.
Εξιτήριο παίρνει ο ασθενής αφού αισθανθεί τις δυνάμεις του, η λειτουργία του εντέρου του έχει επανέλθει ( κάτι που γίνεται αντιληπτό είτε απ΄τον ίδιο, είτε από τον γιατρό που ακούει την κοιλιά με το στηθοσκόπιο).
Στο σπίτι ο ασθενής μπορεί να λάβει αντιβίωση, αν έτσι έχει αποφασίσει ο γιαρό ςκαι ελεφρά παυσίπονα για τον πόνο, που συνήθως είναι καλά ανεκτός ( δυσκολεύει για 1-2 ημέρες το ελεύθερο περπάτημα του ασθενούς).
Ο γιατρός πρέπει να ειδοποιηθεί αν ο ασθενής αισθανθεί ισχυρό πόνο στην κοιλιά, εμφανίσει πυρετό και έχει σημάδια ότι το έντερο του δεν λειτουργεί.
Τα ράμματα αφαιρούνται μετά από 7 – 10 ημέρες.
Ο ασθενής μπορεί να κινείται και να εκτελεί τις καθημερινές φροντίδες που αφορούν την περιποίηση του μετά την 1η-2η ημέρα. Δεν επιτρέπεται η σκληρή σωματική εργασία για περίπου 2-3 εβδομάδες.
Στην εργασία ή το σχολείο του μπορεί να επιστρέψει ο ασθενής μετά την αφαίρεση των ραμμάτων.
Ο ρόλος της δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος, φαίνεται όμως ότι συμμετέχει στην άμυνα του οργανισμού.
Αυτή η τυφλή απόφυση συχνά παθαίνει φλεγμονή, γεγονός που το χαρακτηρίζει ο όρος σκωληκοειδίτιδα.
Συνηθέστερα αυτό συμβαίνει σε νεαρής ηλικίας άτομα και σπανιότερα στους ενήλικες.
Πολλές φορές η φλεγμονή είναι οξεία και οδηγεί τον ασθενή αμέσως στο χειρουργείο, ως επείγον περιστατικό, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος η φλεγμονή να ενταθεί και να διατρήση την σκωληκεοειδίτιδα, με αποτέλεσμα να μολυνθεί και η υπόλοιπη κοιλιά, είτε σε όλη την έκταση της (γενικευμένη περιτονίτιδα) είτε γύρω από την σκωληκοειδή απόφυση (τοπική περιτονίτιδα, περιχαρακωμένη, δημιουργία πλαστρόν).
Αυτές οι επείγουσες περιπτώσεις δεν αφορούν τις μονάδες ημερήσιας νοσηλείας.
Σε περιπτώσεις που το χειρουργείο μπορεί να προγραμματιστεί χωρίς τον χαρακτήρα του επείγοντος, η εμπειρία δείχνει ότι η σκωληκοειδεκτομή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μονάδα ημερήσιας νοσηλείας.
Η επέμβαση γίνεται λαπαροσκοπικά, δηλ. με την εισαγωγή στην κοιλιά μέσα από μικρές οπές ειδικών εργαλείων με τα οποία αποκολλιέται η ακωληκοειδής απόφυση από τις συνδέσεις της και τις συμφύσεις της με άλλα όργανα, σφραγίζεται με μεταλλικό κλιπ το σημείο απ' όπου αυτή βγαίνει από το τοίχωμα του παχέος εντέρου (του τυφλού) και στην συνέχεια αποκόπτεται και αφαιρείται εξ ολοκλήρου.
Η επέμβαση μπορεί να γίνει και με ανοικτή επέμβαση, μέσω μικρής τομής που γίνεται σε περιοχή λίγο πιο μέσα από τη βουβωνική χώρα.
Η ανάρρωση με περιπτώσεις που η επέμβαση δεν έγινε εξαιτίας κάποιας επαπειλούμενης ή εγκατεστημένης επιπλοκής είναι πολύ γρήγορη.
Εξιτήριο παίρνει ο ασθενής αφού αισθανθεί τις δυνάμεις του, η λειτουργία του εντέρου του έχει επανέλθει ( κάτι που γίνεται αντιληπτό είτε απ΄τον ίδιο, είτε από τον γιατρό που ακούει την κοιλιά με το στηθοσκόπιο).
Στο σπίτι ο ασθενής μπορεί να λάβει αντιβίωση, αν έτσι έχει αποφασίσει ο γιαρό ςκαι ελεφρά παυσίπονα για τον πόνο, που συνήθως είναι καλά ανεκτός ( δυσκολεύει για 1-2 ημέρες το ελεύθερο περπάτημα του ασθενούς).
Ο γιατρός πρέπει να ειδοποιηθεί αν ο ασθενής αισθανθεί ισχυρό πόνο στην κοιλιά, εμφανίσει πυρετό και έχει σημάδια ότι το έντερο του δεν λειτουργεί.
Τα ράμματα αφαιρούνται μετά από 7 – 10 ημέρες.
Ο ασθενής μπορεί να κινείται και να εκτελεί τις καθημερινές φροντίδες που αφορούν την περιποίηση του μετά την 1η-2η ημέρα. Δεν επιτρέπεται η σκληρή σωματική εργασία για περίπου 2-3 εβδομάδες.
Στην εργασία ή το σχολείο του μπορεί να επιστρέψει ο ασθενής μετά την αφαίρεση των ραμμάτων.
